Bookshop

DOWNLOAD FULL PDF HERE

Deze zine wordt tijdens de opening, tien juli om acht uur, gepresenteerd en gratis aangeboden.
This zine will be launched and offered for free during the opening, July 10th, 8 pm.

Met tekstbijdrage van Joram Kraaijenveld en beeldende bijdragen van en interviews met Eindhovense kunstenaars Guus van der Velden, Jos van der Sommen, Karin van Pinxteren, Mats Horbach & Anne Ligtenberg, Stijn Peeters, Toos Nijssen, Tijs Rooijakkers. Een initiatief van Seth Driessen.

Nu we tijdens de intelligente lockdown thuis moeten gaan werken, maar de behoefte aan contact groter is dan ooit en de zinnelijke (totaal)ervaring van veel kunstwerken ontoegankelijk is, is het de vraag wat voor kunst zinvol op afstand gemaakt kan worden? Waar makers nu noodgedwongen extra veel tijd voor concentratie in hun atelier of thuissituatie moeten vinden, is het de vraag welke ruimte ze als makers artistiek-inhoudelijk kunnen en willen betreden en hoe ze hun gebaar kunnen maken, vanuit hun handtekening waarin hun unieke ambacht en motivatie samenkomen. Gaan ze zich concentreren op traditionele media of niet? Kunnen ze de hun praktijk in de breedte van hun werk wel beoefenen nu workshops, educatie en meer onder druk staan? In dit project gaan we op bezoek bij kunstenaars in Eindhoven om hun verhalen te verzamelen, en reflecteren we met curator en oud Platform Bk directeur Joram Kraaijveld op de situatie van kunstenaars.

Tegelijkertijd staat de kunstpraktijk in haar breedte meer dan ooit onder druk. Als zelfstandigen werken kunstenaars erg divers; ook educatie en participatie zijn vaak deel in hun werk. Er zijn perioden dat ze druk werken aan een werk in opdracht, wellicht op locatie, of aan een expositie. Er zijn perioden dat ze druk bezig zijn met galerie exposities, beurzen en verkoop of perioden waarin ze nieuw werk ontwikkelen, veel adviseren, workshops geven of doceren. Er zijn veel varianten in de praktijk van de kunstenaar als opdrachtnemer en veel vormen van ondernemerschap die vaak naast elkaar bestaan. Juist daarin is de praktijk van de kunstenaar nu erg moeilijk zichtbaar te maken voor de overheid en zichtbaar te krijgen door de overheid, die wel bereid is steun te geven aan deze praktijken maar er moeilijk structuur aan kan geven.

Werken vanuit thuis laat de kunstenaar ook terugkeren naar het atelier. Daarmee wordt het atelier, als plek waar kunst wordt gemaakt, opnieuw een factor van betekenis. In welke mate is het atelier nu van waarde en voortvloeiend: biedt een terugkeer naar het idee van het geïsoleerde romantisch genie nu mogelijkheden?

Waar recente jaren veel debat was over de rol van het kunstenaarsatelier, vooral onder invloed van social practice, relational aesthetics en de breder vraag naar de betekenis van kunst alsook onder invloed van een werkpraktijk waarin het ambacht zich verruimde met de invloed van ingehuurde of uitbestede arbeid, bleven er natuurlijk ook kunstenaars werken in traditionele media zoals schilderijen die grotendeels in het atelier door hen zelf worden gemaakt. De discussie rond het atelier, als baken van een kunstbegrip, is ook niet nieuw; al in de jaren 50 en 60 werd gebroken met het romantisch idee van de kunstenaar op zijn atelier, met bijzonder voorbeelden zoals Robert Smithson die met zijn land-art het landschap als zijn pallet nam of de conceptuele beweging die sterk vanuit de conceptuele denkruimte werkte.

Door deze thema’s aan te halen, hopen we concentratie en gesprek te vinden over de (door)werking van de kunstpraktijk op 1.5 meter.